ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΗΝΗΣ
Το 1950 ο μαθηματικός Άλαν Τούρινγκ, πατέρας της θεωρίας υπολογισμού και προπάτορας της τεχνητής νοημοσύνης, πρότεινε τη δοκιμή Τούρινγκ· μία απλή δοκιμασία που θα μπορούσε να εξακριβώσει αν μία μηχανή διαθέτει ευφυΐα. Η τεχνητή νοημοσύνη θεμελιώθηκε τυπικά ως πεδίο στη συνάντησηορισμένων επιφανών Αμερικανών επιστημόνων του τομέα το 1956 (Τζον Μακάρθι, Μάρβιν Μίνσκυ, Κλοντ Σάνον κλπ). Τη χρονιά αυτή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά και το Logic Theorist, ένα πρόγραμμα το οποίο αφορούσε τη θεωρία αυτοµάτων, νευρωνικά δίκτυα και µελέτη της ευφυΐας.
Επόμενοι σημαντικοί σταθμοί ήταν η ανάπτυξη της γλώσσας προγραμματισμού LISP το 1958 από τον Μακάρθι, δηλαδή της πρώτης γλώσσαςσυναρτησιακού προγραμματισμού η οποία έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία εφαρμογών ΤΝ κατά τις επόμενες δεκαετίες. Η εφεύρεση αυτή βοηθησε στην καθημερινοτητα.
Το 1965 ο Weizenbaum δημιουργησε το προγραμμα ELIZA. Το συγκεκριμενο προγραμμα μπορουσε να παραφραζει τις ερωτησεις που εδινε ο χρηστης και δημιουργουσε με αυτές τις ερωτησεις μια συνομιλια.
Το 1968 ο Tom Evans δημηριουργησε το προγραμμα ANALOGY το οποιο ελυνε προβληματα γεωμετρικης αναλογιας.
Δεκαετία του ’70: Eποχή της κριτικής ότι τα συστήµατα ήταν κατάλληλα µόνο για παιχνίδια (toy problems). Το χαρακτηριστικό των συστηµάτων της εποχής, ήταν ότι περιείχαν ελάχιστη ή καθόλου γνώση για το πεδίο του προβλήµατος (weak methods). Τo εύρος εφαρµογών των νευρωνικών δικτύων ήταν μικρό. Αναπτύχθηκαν συστήµατα που περιείχαν την απαιτούµενη γνώση ώστε να συµπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι ειδικοί σε διάφορα θέµατα. Ονοµάστηκαν Έµπειρα Συστήµατα (Expert Systems) ή Συστήµατα Γνώσης (Knowledge Systems).
Nευρωνικό δίκτυο ονομάζεται ένα κύκλωμα διασυνδεδεμένων νευρώνων. Στην περίπτωση βιολογικών νευρώνων, πρόκειται για ένα τμήμα νευρικού ιστού. Στην περίπτωση τεχνητών νευρώνων, πρόκειται για ένα αφηρημένο αλγοριθμικό κατασκεύασμα το οποίο εμπίπτει στον τομέα τηςυπολογιστικής νοημοσύνης, όταν στόχος του νευρωνικού δικτύου είναι η επίλυση κάποιου υπολογιστικού προβλήματος, ή της υπολογιστικής νευροεπιστήμης, όταν στόχος είναι η υπολογιστική προσομοίωση της λειτουργίας των βιολογικών νευρωνικών δικτύων με βάση κάποιο μαθηματικό μοντέλο τους.
Επόμενοι σημαντικοί σταθμοί ήταν η ανάπτυξη της γλώσσας προγραμματισμού LISP το 1958 από τον Μακάρθι, δηλαδή της πρώτης γλώσσαςσυναρτησιακού προγραμματισμού η οποία έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία εφαρμογών ΤΝ κατά τις επόμενες δεκαετίες. Η εφεύρεση αυτή βοηθησε στην καθημερινοτητα.
Το 1965 ο Weizenbaum δημιουργησε το προγραμμα ELIZA. Το συγκεκριμενο προγραμμα μπορουσε να παραφραζει τις ερωτησεις που εδινε ο χρηστης και δημιουργουσε με αυτές τις ερωτησεις μια συνομιλια.
Το 1968 ο Tom Evans δημηριουργησε το προγραμμα ANALOGY το οποιο ελυνε προβληματα γεωμετρικης αναλογιας.
Δεκαετία του ’70: Eποχή της κριτικής ότι τα συστήµατα ήταν κατάλληλα µόνο για παιχνίδια (toy problems). Το χαρακτηριστικό των συστηµάτων της εποχής, ήταν ότι περιείχαν ελάχιστη ή καθόλου γνώση για το πεδίο του προβλήµατος (weak methods). Τo εύρος εφαρµογών των νευρωνικών δικτύων ήταν μικρό. Αναπτύχθηκαν συστήµατα που περιείχαν την απαιτούµενη γνώση ώστε να συµπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι ειδικοί σε διάφορα θέµατα. Ονοµάστηκαν Έµπειρα Συστήµατα (Expert Systems) ή Συστήµατα Γνώσης (Knowledge Systems).
Nευρωνικό δίκτυο ονομάζεται ένα κύκλωμα διασυνδεδεμένων νευρώνων. Στην περίπτωση βιολογικών νευρώνων, πρόκειται για ένα τμήμα νευρικού ιστού. Στην περίπτωση τεχνητών νευρώνων, πρόκειται για ένα αφηρημένο αλγοριθμικό κατασκεύασμα το οποίο εμπίπτει στον τομέα τηςυπολογιστικής νοημοσύνης, όταν στόχος του νευρωνικού δικτύου είναι η επίλυση κάποιου υπολογιστικού προβλήματος, ή της υπολογιστικής νευροεπιστήμης, όταν στόχος είναι η υπολογιστική προσομοίωση της λειτουργίας των βιολογικών νευρωνικών δικτύων με βάση κάποιο μαθηματικό μοντέλο τους.